De huisarts geloofde mijn hersenschudding symptomen niet – Wat ze zei + 5 tips

Alsof het nog niet genoeg is om een hersenschudding of licht traumatisch hersenletsel (TBI) te hebben, komt daar vaak nog bij dat je eigen huisarts je hersenschudding onderschat of zelfs je niet gelooft.

Simpelweg omdat er geen “bewijs” is. Elke keer dat dit gebeurde, voelde ik me nog meer alleen, radeloos en in paniek. Wat als zij mijn problemen niet konden oplossen? Hoe zou ik dat dan zelf moeten doen?

Mijn bezoeken aan de huisarts

De eerste bezoeken vanwege aan mijn huisarts voor mijn hersenschudding waren verwarrend. Ik had mijn hoofd niet gestoten, dus zei hij alleen dat ik een whiplash had. In het eerste jaar heeft geen enkele arts ooit het woord hersenschudding genoemd. Dus begon ik me volledig te richten op alles wat met whiplash te maken had.

Ik ben vaak naar de huisarts gegaan. De laatste keer dat ik hem sprak, zei hij dat ik burn-outklachten en een angststoornis had. Hij verwees me door naar een psycholoog en dat was het.

Mijn reactie op mijn huisarts

Ik vertelde hem dat ik geloof dat praten over het emotionele stuk helpend kan zijn, maar dat ik daar nog niet klaar voor was. Ik wilde eerst een goede behandeling voor mijn postcommotioneel syndroom, niet alleen gesprekken over mijn emoties. Ik legde uit dat als mijn symptomen zouden verdwijnen, ik die psycholoog waarschijnlijk helemaal niet nodig had. In mijn ogen klopte de volgorde van behandelen niet.

Ik zei hem dat als hij me niet kon helpen, ik zelf op zoek zou gaan naar therapieën. Dit speelde zich allemaal af in de eerste zes maanden na mijn ongeluk. Ik zag niet hoe deze aanpak mijn klachten zou verlichten. Mijn huisarts zei dat ik moest leren accepteren en aan mezelf moest werken. Dat probeerde ik al, maar niet op deze manier. Ik voelde me totaal onbegrepen en ging met gemengde gevoelens naar huis.

Het voelde alsof ik er alleen voor stond. Ik wenste dat er een soort magisch apparaat bestond dat mijn symptomen kon meten, of een wondermiddel dat mijn klachten kon wegnemen.

Ik ben nooit meer teruggegaan naar mijn huisarts.

Lees ook: Hoe het voelt om een hersenschudding te hebben.

Wat mijn fysiotherapeut zei

Ik ging naar een fysiotherapeut om oefeningen te doen voor mijn nek, want die deed pijn. Acht weken lang ging ik elke week, zonder resultaat. Ik dacht dat het een kwestie van tijd was, dus ik hield vol.

Maar ik voelde me steeds slechter. Na die acht weken zei hij: “Je bent soepeler geworden, dat is goed! Je bent echt vooruitgegaan en je nekspieren functioneren beter.” Ik kon het niet geloven – ik voelde me slechter, maar hij zei dat ik vooruitgang had geboekt? Hoe dan?

Ik vertelde hem dat ik me juist slechter voelde. Hij herhaalde dat het tijd nodig heeft, en dat er verder niets meer te behandelen viel. “Er is geen andere behandeling voor postcommotioneel syndroom,” zei hij. Dat was hard om te horen terwijl ik me slechter voelde dan ooit.

Ik was boos en verdrietig tegelijk. Later, toen ik erachter kwam dat ik een hersenschudding had, stuurde ik hem een e-mail waarin ik zei dat hij “hersenschudding, whiplash en TBI behandelen” beter van zijn website kon halen. Hij heeft nooit gereageerd. En ik? Ik werd opnieuw mijn eigen arts.

Lees ook: Mensen zonder hersenschudding zeggen dat ze zich hetzelfde voelen. Het is NIET hetzelfde.

Wat mijn neurofeedbacktherapeut zei – Mijn volgende behandeling

Na die mislukte fysiobehandeling hoorde ik over neurofeedback. Ik deed een QEEG-scan en kreeg te horen dat er onbalans in mijn hersenactiviteit zat, maar dat dit behandelbaar was. Eindelijk iemand die zei dat hij me kon helpen!

Ik begon met tien sessies, twee keer per week. Maar ik merkte geen enkel verschil. Hij zei dat het tot vijftien sessies kon duren. Dus ik ging door. Na vijftien sessies voelde ik nog steeds niks, al zei hij dat mijn nieuwe hersenscan beter was dan de vorige. Maar waarom voelde ik dat dan niet?

“We hebben tijd nodig,” zei hij.

Zijn verhaal klonk steeds meer als dat van mijn fysiotherapeut. Toch wilde ik niet opgeven. Maar na nóg meer sessies, en flink wat kosten, moest ik stoppen. Zelfs hij gaf toe dat het niet werkte. Zijn laatste advies? “Ga maar weer aan het werk, dat zal je goed doen.” Ik kon niet geloven wat ik hoorde. Twee keer per week naar zijn praktijk was al te veel. Hoe moest ik dan werken?

Ik voelde me opnieuw totaal onbegrepen. Ik zei dat ik daar nog niet toe in staat was. Eerst moesten mijn symptomen verbeteren. Hij wenste me succes, en dat was het. Ik liep zijn praktijk uit en stond er opnieuw alleen voor.

Omdat ik tijdens het gesprek geen woorden kon vinden, stuurde ik hem later een e-mail (ik schrijf makkelijker dan ik praat). Daarin legde ik uit dat ik zijn aanpak op het einde niet prettig vond – het voelde alsof hij me niet geloofde.

Na die e-mail besloot ik dat ik mijn energie niet meer wilde verspillen aan dit soort situaties. Het maakte me alleen maar verdrietig.

5 Tips als je huisarts je hersenschudding symptomen niet begrijpt of onderschat

Helaas komt het vaak voor dat een hersenschudding wordt onderschat, ook door huisartsen. Dit zijn dingen die je kunt doen als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen:

1. Maak een lijst van je symptomen en neem die mee naar je afspraak. Tijdens een gesprek kun je makkelijk iets vergeten.
   

2. Wil je arts je doorverwijzen naar een psycholoog? Laat weten dat je eerst je fysieke symptomen behandeld wilt hebben. Begrijp me niet verkeerd: psychologische hulp kan heel waardevol zijn, maar het is logisch als je eerst wilt werken aan het lichamelijke herstel.
   

3. Maak aantekeningen tijdens het gesprek of vraag of je het gesprek mag opnemen. Zo kun je het thuis rustig terugluisteren of nalezen.
   

4. Vraag een doorverwijzing naar een specialist als je huisarts je niet serieus neemt. Denk bijvoorbeeld aan een neuroloog, revalidatiearts of hersenschuddingsspecialist.
   

5. Overweeg om een andere arts te zoeken als je je echt niet gehoord voelt. Het is ontzettend belangrijk dat je iemand hebt die je gelooft en meedenkt over de juiste behandeling.
   

Je bent niet alleen – Wij geloven je

Als jij je ook niet serieus genomen voelt door je arts of therapeut, weet dan dat je niet alleen bent. Dit overkomt helaas veel mensen met hersenschuddingsklachten. Ik hoop oprecht dat er in de toekomst meer bewustwording komt, zodat we niet telkens hoeven te bewijzen hoe we ons voelen. Het is al zwaar genoeg om elke dag met die klachten te leven.

7 dingen die mij het meest hebben geholpen bij mijn herstel van hersenschudding

Wat heeft jou het meest geholpen? Deze vraag krijg ik dagelijks in mijn inbox. Daarom maakte ik een gratis eBook waarin ik duidelijk deel wat mijn herstel echt heeft ondersteund.

Deze dingen hielpen mij om:

✔️ Vermoeidheid en hersenmist (brain fog) te verminderen

 ✔️ Meer energie te krijgen

 ✔️ Beter te slapen

 ✔️ Minder stress te ervaren

 ✔️ Weer te kunnen bewegen (eindelijk!)

 ✔️ Een beter humeur te krijgen

Download het gratis: