Mijn zes fasen van herstel na een hersenschudding

Het hebben van postcommotioneel syndroom is niet iets dat na een paar dagen of weken verdwijnt. Het is iets dat veel langer kan aanhouden, en ik kan eerlijk zeggen dat het de zwaarste reis van mijn leven is geweest.

Elke dag omgaan met hersenschuddingsklachten is niet makkelijk. Na verloop van tijd merkte ik dat mijn herstel uit verschillende fasen bestond, en ik wil graag de 6 fasen van mijn herstel met je delen.

Fase 1: Week 1 – “Neem wat rust, dan komt het goed”

Direct na het ongeluk mocht ik naar huis. Ik had mijn hoofd niet gestoten; mijn enige verwonding was een gekneusde enkel.

Ik voelde me wat vreemd, maar functioneerde nog normaal en dacht er niet te veel over na. Ik dacht dat het gewoon de adrenaline was.

De volgende dag ging ik gewoon naar mijn werk alsof er niets aan de hand was. Ik herinner me dat ik dat de hele week volhield, maar aan het einde van de week merkte een collega op dat ik fouten had gemaakt.

Ik maak normaal nooit fouten, dus dit was ongewoon voor mij, en mijn collega’s waren ook verrast. Ik ging die vrijdag iets eerder naar huis om te rusten, en zei dat ik maandag wel weer terug zou zijn.

Fase 2: Week 2 – 4 – Wat is er met mij aan de hand?

Op maandag kon ik niet naar mijn werk, dus vertelde ik mijn baas dat ik nog een weekje rust nodig had. Mijn nek en schouders deden pijn, net als mijn onderrug.

Ik begon me af te vragen wat er eigenlijk aan de hand was. Ik ging naar de huisarts, die me adviseerde om rust te nemen en zei dat ik over een paar weken weer de oude zou zijn. Hij noemde niets over een hersenschudding of whiplash, waardoor ik het gevoel kreeg dat hij me niet serieus nam. Hij gaf me alleen kalmeringstabletten omdat ik me zo onrustig voelde.

Na een paar weken voelde ik me nog steeds onrustig en lukte het me niet meer om dingen te doen zoals ik gewend was. Zelfs boodschappen doen werd ineens heel moeilijk.

Er kwamen zoveel prikkels binnen in de supermarkt – fel licht, harde geluiden, pratende en bewegende mensen.

Ik kon niet geloven dat ik dat eerder nooit had gemerkt. Ik begon me af te vragen hoe ik ooit nog mijn boodschappenlijstje kon afwerken zonder compleet overweldigd te raken.

Fase 3: 1–3 maanden – Waarom gaan mijn hersenschuddingsklachten niet weg?

Ik begreep nog steeds niet wat er met me aan de hand was. Na een maand ging ik terug naar de huisarts en toen zei hij dat ik een whiplash had. Whiplash? Ik had er wel eens van gehoord, maar wist niet echt wat het betekende.

Zijn advies was opnieuw: neem rust. Dus ging ik naar huis en begon te Googelen naar antwoorden. Na 30 minuten voelde ik me overweldigd en sloot mijn laptop – Google hielp me totaal niet.

Ik besloot mijn arts te vertrouwen en me te focussen op rust nemen. Hij had gezegd dat het tot drie maanden kon duren voor herstel.

Ik wachtte tot de drie maanden voorbij waren, maar toen ik die grens bereikte, was er niets veranderd.

Fase 4: 3–12 maanden – Wachten, wachten, wachten

Ik raakte gefrustreerd door het trage herstel. Doe ik iets verkeerd? Moet ik iets veranderen? Wat als ik het sporten weer probeer en wat oefeningen doe?

Ik probeerde het, maar na vijf minuten moest ik de rest van de dag platliggen. Ik was nog steeds niet aan het werk, en was het zat om steeds thuis te zitten.

Ik ging weer naar de huisarts en die verwees me naar een fysiotherapeut. Ik probeerde dat een paar maanden, maar het hielp me helemaal niet; het was niet wat ik nodig had.

Dus stopte ik met die behandeling.

Deze fase was één van de moeilijkste van mijn zes herstelstadia. Het draaide allemaal om wachten, wachten, wachten, zonder te weten wat ik moest doen om beter te worden.

Fase 5: 1–2 jaar – Is er een behandeling voor postcommotioneel syndroom? Of is dit het?

Na een jaar wachten was ik er klaar mee en besloot ik zelf naar opties te zoeken. Tot dat moment had niemand gezegd dat het een hersenschudding kon zijn.

Daardoor had ik nooit gezocht naar behandelingen die gericht waren op

hersenschuddingsklachten. Ik weet niet waarom ik whiplash en hersenschudding niet met elkaar had verbonden; ik had er gewoon nooit over gelezen, dus wist het niet. Ik wou dat ik het eerder had geweten, zodat ik eerder de juiste behandeling had kunnen vinden.

Bijna twee jaar later sprak ik met een arts die zei dat een hersenschudding het gevolg kon zijn van een whiplash. Dat had ik nooit geweten, dus ik begon opnieuw te Googelen.

Ik vond een lijst met symptomen van een hersenschudding en een andere lijst met whiplash symptomen. Ik herkende alle symptomen van een hersenschudding.

Zie de lijst hieronder:

📍 Symptomen van Whiplash

(Meestal ontstaan door een plotselinge slingerbeweging van nek/hoofd)

• Nekpijn

• Stijfheid in de nek

• Hoofdpijn (vaak beginnend bij de nekbasis)

• Pijn in schouders of tussen de schouderbladen

• Gevoeligheid of pijn in de bovenrug

• Verminderde bewegingsvrijheid van de nek

• Duizeligheid

• Wazig zien

• Oorsuizen (tinnitus)

• Tintelingen of gevoelloosheid in armen of handen

• Vermoeidheid

• Moeite met concentratie

• Prikkelbaarheid

• Slaapproblemen

• Gevoel van instabiliteit of evenwichtsproblemen
  

🧠 Symptomen van een hersenschudding (Post-commotioneel syndroom)

(Hersenletsel door een klap of schok, soms zonder direct hoofdtrauma)

• Hoofdpijn

• Hersenenmist (brain fog)

• Vergeetachtigheid of geheugenproblemen

• Verminderde concentratie

• Overgevoeligheid voor licht of geluid

• Vermoeidheid

• Duizeligheid of evenwichtsproblemen

• Slaapproblemen (moeite met inslapen of doorslapen)

• Prikkelbaarheid of stemmingswisselingen

• Angst of depressie

• Vertraagd denken / trage verwerking van informatie

• Visuele problemen (wazig zien, dubbelzien, moeite met focussen)

• Misselijkheid

• Overweldigd raken in drukke omgevingen

• Problemen met multitasken

Fase 6: 2 jaar – nu – De laatste van de 6 fasen van herstel na een hersenschudding

In de eerste twee jaar voelde ik nauwelijks verbetering. Maar zodra ik me realiseerde dat het om een hersenschudding ging, kon ik eindelijk gericht op zoek naar de juiste behandeling.

Daarom ben ik twee jaar na het ongeluk naar het toonaangevende hersenschuddingscentrum in Utah gegaan: Cognitive FX.

Eindelijk begon ik verbetering te voelen.

Lees ook mijn blog: Mijn ervaring met Cognitive FX.

Als ik mijn herstelreis in percentages zou uitdrukken, zou het er als volgt uitzien:

• Eerste 2 jaar na het ongeluk: 10% hersteld

• Na de behandeling bij Cognitive FX (interval-/cognitieve training): 50% hersteld

• Een jaar na die behandeling: 65% hersteld

• Twee jaar na die behandeling: 75% hersteld

• Nu, 8 jaar later: 90% hersteld
  

Ik bezocht ook een neuro-optometrist, paste mijn voeding aan en begon met yoga.

Mocht je met klachten willen leren omgaan kan ik een traject bij Hersenz aanraden.

7 dingen die mij het meest hebben geholpen tijdens mijn herstel van een hersenschudding"

Wat heeft jou het meest geholpen?"Die vraag kreeg ik bijna dagelijks in mijn inbox.

Daarom heb ik een gratis eBook gemaakt, zodat je duidelijk kunt zien wat mij écht heeft geholpen tijdens mijn herstel.

Deze dingen hielpen mij om:

✔️ vermoeidheid & hersenmist te verminderen ✔️ meer energie te hebben ✔️ beter te slapen ✔️ me minder gestrest te voelen ✔️ weer te kunnen sporten (eindelijk!) ✔️ een beter humeur te hebben

📥 Download het gratis eBook hier: